Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Είναι το Stranger Things το καινούριο Breaking Bad;


ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ ΔΗΛΩΝΩ ΦΑΝ και στις δύο πετυχημένες αυτές σειρές. Από την άλλη καταλαβαίνω πως αυτός ο τίτλος που έβαλα με τη σύγκριση τους ακούγεται κάπως αντιφατικός. Άλλο θέμα και (πιθανώς) κοινό έχει το Breaking Bad και άλλο το Stranger Things. Επιπλέον το δεύτερο δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Παρόλα αυτά βλέπω κάποια κοινά όσο αφορά τη δομή τους:

ΚΟΡΥΦΩΣΗ 

Το S.T. ακριβώς όπως φαίνεται (απ' τον δεύτερο κι όλας κύκλο του) αποκτάει μια σταδιακή κορύφωση που συνέβαινε και στο και το B.B. Η σειρά φαίνεται να έχει συγκεκριμένο σενάριο που θα ξεδιπλωθεί στους επόμενους κύκλους και είναι πιθανόν να ολοκληρωθεί με Αρχή- Μέση- Τέλος σε (ας βάλουμε ένα μίνιμουμ) πέντε κύκλους χωρίς να αφήσει το τέλος με cliffhangers και ερωτηματικά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

Όπως ακριβώς και στο B.B. δεν γίνεται να μην τους αγαπήσεις (ή να τους μισήσεις) ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος για εκείνους. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα περάσουν απαρατήρητοι από μπροστά σου. Θα νοιαστείς και θα αγωνιάς για την πάρτη τους σε κάθε λεπτό των επεισοδίων. Επιπλέον είναι χαρακτήρες που διαμορφώνωνται και ωριμάζουν (δεν εννοώ μόνο ηλικιακά) σε όλη τη διάρκεια της σειράς. Συνεπώς είναι και δύσκολος ο διαχωρισμός μεταξύ "καλού" και "κακού".
SOUNDTRACK 

Εδώ τι να πούμε; Υπεροχο, ακριβώς όπως και του B.B.! Αν είσαι πάνω από 30 χρονών, σχεδόν όλα τα τραγούδια τα έχεις χιλιοακούσει σε παιδικά και εφηβικά σου πάρτι. Κι όμως είναι τόσο έξυπνα βαλμένα μέσα που πιάνεις πολλές φορές τον εαυτό σου να θέλει να κουνηθεί με το ρυθμό τους. Εκείνη την ώρα δεν σου φαίνονται καθόλου ρετρό. Αλλά ακόμα και να μην τα έχεις περάσει, είναι μια καλή ευκαιρία να καταλάβεις πως ακούγανε μουσική οι "γέροι" σου.

ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ και "EASTER EGGS"

Εδώ υπάρχει μια σημαντική διαφορά από το B.B. καθώς σε εκείνο οι ανατροπές πέφτανε η μία πίσω απ' την άλλη. Όχι ότι το S.T. δεν υπάρχουν (κάποια στιγμή στον 2ο κύκλο είπα γατζωμένος στην καρέκλα μου "δεν είναι δυνατόν αυτό που συμβαίνει τώρα!"), απλά είναι μια σειρά που βασίζεται περισσότερο σε κομματάκια παζλ που περιμένεις να ενωθούν. Όσο για τα λεγόμενα "Easter Eggs" (οι αναφορές σε κλασσικές ταινίες του '80) είναι τόσο καλά κρυμμένες που πρέπει να είσαι ένας πολύ καλός γνώστης και παρατηρητής. Και μην τις περιμένετε εύκολα στο πιάτο. Θα σας έρθουν από κει που δεν φαντάζεστε!


ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΣΥΝΈΧΕΙΑ 
Και τι μπορεί να έχει περισσότερη εγκυρότητα για τη σειρά απ' την ίδια την βούλα του "Βασιλιά του Τρόμου " με τις δυο προτάσεις του που ανάρτησε στο Facebook:




Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Μια μικρή ματιά απ' το συλλεκτικό ΤΕΝΤΥΜΠΕΡ 2016

Κάλυμμα (κουβερτούρα) 


Εξώφυλλο

Σελ 1

Σελ 2

Σελ 3

Σελ 4

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Παλιά και καινούρια prints στις Αυτοεκδόσεις Comicdom, στο Γαλλικό Ινστιτούτο 15-17 Απριλίου

Μεγάλη προσοχή φέτος μιας και το Comicdom στις 15-17 Απριλίου δεν είναι μόνο στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (Μασσαλίας 22) αλλά επεκτείνεται και στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών  (Σίνα 31) που θα στεγάσει Αυτοεκδόσεις, Artist Alley, την έκθεση κόμικ Εν Αιθρία 7, κ.α.  
Εκεί, θα σας περιμένω με την καινούρια μου αυτοέκδοση κόμικ DJSMO'48 , με περιορισμένο αριθμό 15 αντιτύπων του (Sub)Garden Party (για όσους δεν προλάβατε να το πάρετε πέρσι), αλλά και με prints μεγέθους Α3 εμπνευσμένα από τα κόμικ μου (και όχι μόνο). 




















Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Long Live The -Stephen- King! (Από τη ομιλία μου στο Death Disco 10/2/16)

Η πρώτη μου επαφή με τον «Βασιλιά», Στίβεν Κινκ έγινε μέσα από την τηλεοπτική μετάδοση της  «Christine» ή του «ΙΤ», αλλά πραγματικά δεν θυμάμαι ποιο ήρθε πρώτο. Πολύ αργότερα βρέθηκα με έναν φίλο μου που κουβαλούσε κάτι βιβλία «τούβλα» για να μου πει «Ξέρεις, είναι αυτός που έχει γράψει τα παραπάνω, αυτά και άλλα τόσα, είναι φοβερός, διάβασε τον!» 

"Christine" Ακουαρέλα σε Α3


 Στην αρχή, το μέγεθος των βιβλίων του και μόνο έφτανε να με τρομάξει από τον Στίβεν Κινκ, αλλά μιας και εκεί που παραθερίζω δεν έβαλα ποτέ τηλεόραση και ούτε τα κομπιούτερ είχαν μπει στη ζωή μου με όλα τα κόμικς να τα είχα χιλιοδιαβάσει και βαρεθεί, το να αρχίσω ένα τεράστιο βιβλίο του ώστε να περάσω τις ώρες μου ήταν πρόκληση. Και πραγματικά εκεί είδα πως είχε το ταλέντο να σε κερδίζει από την πρώτη γραμμή! Έκτοτε κυνηγούσα το κάθε νέο του βιβλίο ή το πιο διαδεδομένο, παρόλο που θα έλεγα πως είμαι περισσότερο φαν του είδους της Επιστημονικής Φαντασίας παρά του Τρόμου.

 Και δεν είναι τυχαία «Βασιλιάς» αυτού του Τρόμου. Ακόμα και σήμερα πιστεύω ότι του αρέσει περισσότερο να μπαίνει στην διαδικασία γράψει από το να θέλει να είναι ένας απλός bestsellerάκιας! Κατ’ αρχήν βλέπω πως έχει συγγραφικές εμμονές πράγμα που στα μάτια μου τον κάνει φοβερά συμπαθή: Περιγραφές αμερικάνικων κωμοπόλεων της δεκαετίας του ’50, κριτική στον κλασσικό αμερικάνικο τρόπο ζωής, παρέες από απροσάρμοστα πιτσιρίκια που καλούνται να λύσουν ένα μυστήριο που κανείς απ’ τους μεγάλους δεν τους πιστεύει, μικροκοινωνίες, μοναχικοί συγγραφείς, καλλιτέχνες και τραγουδιστές που κάποια στιγμή σαν τον ίδιο πιάσανε την καλή και «εμπορευματοποιήθηκαν», άνθρωποι με ψυχικές και μεταφυσικές ικανότητες, εκνευρισμένοι έφηβοι που επαναστατούν στους γονείς τους, Rock N Roll, κ.α. 



 Αλλά επειδή το σημερινό μας θέμα είναι και η θεματολογία του Τρόμου μέσα από τα βιβλία του Στίβεν Κινκ θέλω να θέσω μια προβοκατόρικη ερώτηση: Είναι βιβλία Τρόμου τα βιβλία του Στίβεν Κινκ; Όπως και ο ίδιος έχει εξηγήσει σχετικά με τον τρόμο, αυτός προέρχεται από τους δικούς μας ανεξερεύνητους φόβους. Κλόουν που τρώνε παιδιά, παλιά αυτοκίνητα που είναι δαιμονικά, ξενοδοχεία που είναι στοιχειωμένα, τι μπορεί να πάθει ένας συγγραφέας άμα πέσει στην φροντίδα της μεγαλύτερης φαν του ή την κατάρα ενός τσιγγάνου μάγου. Έτσι ο Κινκ ξεκινάει πάντα από μια απλή φοβία, καθημερινή, παιδική, αθώα, που ενισχυμένη από τις πεποιθήσεις των ηρώων του βγαίνει από το ασυνείδητο τους και γίνεται με έναν μεταφυσικό τρόπο τελείως πραγματική. Ο Κινκ κάνει ψυχογραφήματα χαρακτήρων, τόσο συχνά που θαρρείς πως τελικά θέλει να σου περιγράψει κάτι παραπάνω από την περιγραφή ενός απλού τέρατος. Πολύ χαρακτηριστικό να προσέξει κανείς πόσο εύκολα μπορεί να μπει στην σκέψη κάποιου ήρωα και να μας κάνει να καταλάβουμε τα κίνητρα του λίγες στιγμές νωρίτερα πριν τον τραγικό θάνατο του. Ίσως αυτός είναι κι ο λόγος που τα βιβλία του μπορεί να είναι ογκώδη, ο λόγος που δύσκολα μεταφέρεται πιστά στον κινηματογράφο, ο λόγος που μπορεί τα βιβλία του να έχουν τόσο μεγάλη επιτυχία. Ο λόγος που είναι τελικά ένας μεγάλος Αμερικάνος συγγραφέας και όχι (θα μπορούσε μιας κι έχει πάντα καλές ιδέες) να είναι ένας απλός σεναριογράφος ή σκηνοθέτης (το αναφέρω μιας και η μόνη του σκηνοθετική δουλειά το Maximum Overdrive απέτυχε παταγωδώς.) 



 Εντάξει, να ξαναπώ τα αρνητικά: Είναι bestsellerάκιας! Το όνομα του πουλάει και πιάνει περισσότερο χώρο στο εξώφυλλο από τον ίδιο τον τίτλο του εκάστοτε βιβλίου. Πολλές φορές «κάνει κοιλιές» ή επαναλαμβάνεται. Είναι χωμένος στον χώρο της τηλεοπτικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας σχεδόν όσο ο Σπίλμπεργκ ή ο Σταν Λι. Άλλα παραμένει ο Βασιλιάς! Κάθε φορά που θα αρχίσεις να διαβάζεις ακόμα ένα βιβλίο του, ξέρεις ότι όσα αρνητικά και να του προσάψεις, το βιβλίο του θα σε ρουφήξει από την πρώτη κιόλας αράδα του και δεν θα σε αφήσει σε ησυχία μέχρι να διαβάσεις και την τελευταία του λέξη!

....Οπότε, υψώνουμε το ποτήρι μας και λέμε, LONG LIVE THE KING!

(Ευχαριστώ τον Γιώργο Σαφελά για τη βραδιά, και τον Τζανέτο Καβαλιώτη για τις φωτογραφίες)

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Μπούμερανκ (pg 6-10 of 40)


Αχ, η αφέλεια και η έπαρση των 20 χρόνων μου! 






Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Μπούμερανκ (pg 1-5 of 40)

Εδώ είναι και το origin του πλανήτη Πρά-ακ! Το κόμικ, αρκετά πρωτόλειο το έφτιαξα το 1991 σε ηλικία 21 ετών όλο με τέμπερα και αριθμείται στις 40 σελίδες. Το restoration δεν ήταν καθόλου εύκολο μιας και λόγω μεγέθους δεν κατάφερα να το σκανάρω (πάρα να το φωτογραφήσω) ενώ οι διάλογοι προστέθηκαν από πάνω με δική μου γραμματοσειρά. Εδώ οι πρώτες πέντε σελίδες. 






Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Κέϊτζ Χέντλοκ

Σχέδιο: Enki Bilal
Δημοσιογράφος: Αγαπημένοι μου τηλεθεατές καλημέρα σας. Βρισκόμαστε έξω από το χειρουργείο καθώς προσπαθούμε να αποσπάσουμε μερικές κουβέντες από τον Κέϊτζ Χέντλοκ, τον ανατρεπτικό καλλιτέχνη πού πέρυσι τέτοια εποχή έκαψε την Εθνική Πινακοθήκη προκαλώντας μεγάλη αίσθηση στην σύγχρονη καλλιτεχνική σκηνή. Πείτε μου κύριε Χέντλοκ, έχετε μετανιώσει για εκείνη την πράξη σας; 

Ο ΚΕΪΤΖ ΧΕΝΤΛΟΚ, ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΧΟΝΤΡΟΣ ΑΝΔΡΑΣ ΓΥΡΩ ΣΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ , ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ( ΠΙΘΑΝΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΣΩΜΑ) ΚΑΘΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΜΕ ΣΑΡΔΟΝΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΓΔΥΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΓΑΛΑΖΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΚΛΟΥΒΙ, ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥ, ΠΑΓΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΤΣΑΛΙΝΟ ΚΥΒΟ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ. 

 Χέντλοκ: Όχι γιατί να ντρέπομαι; Ήτανε μια πράξη λύτρωσης. Λύτρωσης από το παρελθόν και την δέσμευση μας για το τι είναι τέχνη. Κοίταξε, έχω ξαναμιλήσει για αυτά. Ο κόσμος ή οι δικαστές που το έλαβαν ως εμπρησμό, βανδαλισμό ή φθορά εθνικής περιουσίας, απλώς παίξανε το παιχνίδι μου.
Δημοσιογράφος (ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΤΥΠΙΚΑ) : Παρ’ όλα αυτά, έγινε δίκη και δικαστήκατε.
Χέντλοκ: Όλα αυτά αποτελούσαν μέρος του έργου. Για να σου λύσω πάντως την απορία, ο δικηγόρος έπεισε το δικαστήριο πως δεν έχω σώας τας φρένας και πρέπει να με αναλάβει η μαμά Ψυχιατρική. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα δεν βρίσκομαι πίσω από τα σίδερα, αλλά σε αυτό το χειρουργείο. 
Δημοσιογράφος: Είστε εδώ για να σας αφαιρέσουν το…. (ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΑ ΛΕΞΗ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΝΕΙ ΑΓΕΝΗΣ, ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΕ ΠΩΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΠΑΝΤΟΜΙΜΑ ΕΝΟΣ ΚΛΟΥΒΙΟΥ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ). 
Χέντλοκ: Το «κλουβί»! Πες το κούκλα μου! Μην το μην το φοβάσαι! Όσο φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια, τόσο περισσότερο μαλακές και υποκριτές γινόμαστε! Ναι, οι δικαστές, η κοινωνία και όλος ο «ηθικός» κόσμος θεώρησε πως για την βίαιη συμπεριφορά μου δεν φταίει κανείς άλλος από αυτό το γαμημένο σιδερένιο πράγμα με το οποίο και είχα την ατυχία ή την τύχη λέω εγώ, να γεννηθώ μαζί του. 
Δημοσιογράφος (ΠΙΟ ΘΑΡΡΕΤΑ): «Τύχη»; Πραγματικά θεωρείτε τύχη αυτήν την…γενετική σας ανωμαλία; 
Χέντλοκ: Αυτή η γενετική ανωμαλία ήταν που με αποξένωσε από τον υπόλοιπο κόσμο και με βοήθησε να κάνω τόσο ακραία και μηδενιστική τέχνη. Δεν θα μου έπαιρνες σήμερα συνέντευξη αν δεν είχα το κλουβί γύρω από το κεφάλι μου.

ΠΑΥΣΗ. ΒΓΑΖΕΙ ΕΝΑΝ ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟ ΚΑΙ ΕΝΩΝΕΙ ΣΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΟΝΤΟΧΟΝΤΡΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΤΟΥ. ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΑ. ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ. 

Χέντλοκ (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΠΑΡΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ) : Και σε λίγα λεπτά θα μου το αφαιρέσουν. Να γίνω ένας ακόμα βαρετός καλλιτέχνης σαν τους άλλους. Θα μου αφαιρέσουν αυτό που μου έδινε ενέργεια και δύναμη. Αλλά δεν θα τους αφήσω! Θα τους πάρω όλους κάτω μαζί μου…στον Άδη! 
Δημοσιογράφος (ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΗ): Τι εννοείτε, κύριε Χέντλοκ; 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΝΕΑΡΗ ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΧΕΝΤΛΟΚ.. 

Νοσοκόμα: Με συγχωρείτε κύριε Χέντλοκ. Θα πρέπει να περάσετε γα την νάρκωση. 

Ο ΧΕΝΤΛΟΚ ΖΗΤΑΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΟΣΟΚΟΜΑ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ  ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΙΣΟΓΕΙΟ, ΣΚΥΒΕΙ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΛΥΠΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ. 

Χέντλοκ (ΨΙΘΥΡΙΣΤΑ): Θυμάσαι που σου είπα ότι όλα είναι βάση σχεδίου; Να σου αποκαλύψω λοιπόν πως πέρσι, ένα μήνα πριν κάψω την Εθνική Πινακοθήκη, πήγα και έκανα μια δικιά μου εγχείρηση μετατρέποντας αυτό εδώ το «κλουβί» σε πυροκροτητή μιας μικρής ατομικής βόμβας! Οι χειρούργοι θα βρεθούνε μπροστά σε μεγάλη έκπληξη μόλις προσπαθήσουν να το αποσπάσουν από το κεφάλι μου!

Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΜΕΝΕΙ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ. Ο ΧΕΝΤΛΟΚ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΕΝΩ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ: 

Χέντλοκ: Όλα αποτελούνε μέρος του έργου! Σου το είπα, αλλά εσύ κοίταζες τα νύχια μου! Τώρα είναι πολύ αργά. Θα σε συναντήσω κάτω λοιπόν! Εσένα και όλους τους υπόλοιπους… 

ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΚΛΕΙΝΕΙ.