 |
| Σχέδιο: Enki Bilal |
Δημοσιογράφος: Αγαπημένοι μου τηλεθεατές καλημέρα σας. Βρισκόμαστε έξω από το χειρουργείο καθώς προσπαθούμε να αποσπάσουμε μερικές κουβέντες από τον Κέϊτζ Χέντλοκ, τον ανατρεπτικό καλλιτέχνη πού πέρυσι τέτοια εποχή έκαψε την Εθνική Πινακοθήκη προκαλώντας μεγάλη αίσθηση στην σύγχρονη καλλιτεχνική σκηνή. Πείτε μου κύριε Χέντλοκ, έχετε μετανιώσει για εκείνη την πράξη σας;
Ο ΚΕΪΤΖ ΧΕΝΤΛΟΚ, ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΧΟΝΤΡΟΣ ΑΝΔΡΑΣ ΓΥΡΩ ΣΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ , ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ( ΠΙΘΑΝΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΣΩΜΑ) ΚΑΘΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΜΕ ΣΑΡΔΟΝΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΓΔΥΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΓΑΛΑΖΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΚΛΟΥΒΙ, ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥ, ΠΑΓΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΤΣΑΛΙΝΟ ΚΥΒΟ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ.
Χέντλοκ: Όχι γιατί να ντρέπομαι; Ήτανε μια πράξη λύτρωσης. Λύτρωσης από το παρελθόν και την δέσμευση μας για το τι είναι τέχνη. Κοίταξε, έχω ξαναμιλήσει για αυτά. Ο κόσμος ή οι δικαστές που το έλαβαν ως εμπρησμό, βανδαλισμό ή φθορά εθνικής περιουσίας, απλώς παίξανε το παιχνίδι μου.
Δημοσιογράφος (ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΤΥΠΙΚΑ) : Παρ’ όλα αυτά, έγινε δίκη και δικαστήκατε.
Χέντλοκ: Όλα αυτά αποτελούσαν μέρος του έργου. Για να σου λύσω πάντως την απορία, ο δικηγόρος έπεισε το δικαστήριο πως δεν έχω σώας τας φρένας και πρέπει να με αναλάβει η μαμά Ψυχιατρική. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα δεν βρίσκομαι πίσω από τα σίδερα, αλλά σε αυτό το χειρουργείο.
Δημοσιογράφος: Είστε εδώ για να σας αφαιρέσουν το…. (ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΑ ΛΕΞΗ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΝΕΙ ΑΓΕΝΗΣ, ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΕ ΠΩΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΠΑΝΤΟΜΙΜΑ ΕΝΟΣ ΚΛΟΥΒΙΟΥ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ).
Χέντλοκ: Το «κλουβί»! Πες το κούκλα μου! Μην το μην το φοβάσαι! Όσο φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια, τόσο περισσότερο μαλακές και υποκριτές γινόμαστε! Ναι, οι δικαστές, η κοινωνία και όλος ο «ηθικός» κόσμος θεώρησε πως για την βίαιη συμπεριφορά μου δεν φταίει κανείς άλλος από αυτό το γαμημένο σιδερένιο πράγμα με το οποίο και είχα την ατυχία ή την τύχη λέω εγώ, να γεννηθώ μαζί του.
Δημοσιογράφος (ΠΙΟ ΘΑΡΡΕΤΑ): «Τύχη»; Πραγματικά θεωρείτε τύχη αυτήν την…γενετική σας ανωμαλία;
Χέντλοκ: Αυτή η γενετική ανωμαλία ήταν που με αποξένωσε από τον υπόλοιπο κόσμο και με βοήθησε να κάνω τόσο ακραία και μηδενιστική τέχνη. Δεν θα μου έπαιρνες σήμερα συνέντευξη αν δεν είχα το κλουβί γύρω από το κεφάλι μου.
ΠΑΥΣΗ. ΒΓΑΖΕΙ ΕΝΑΝ ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟ ΚΑΙ ΕΝΩΝΕΙ ΣΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΟΝΤΟΧΟΝΤΡΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΤΟΥ. ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΑ. ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ.
Χέντλοκ (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΠΑΡΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ) : Και σε λίγα λεπτά θα μου το αφαιρέσουν. Να γίνω ένας ακόμα βαρετός καλλιτέχνης σαν τους άλλους. Θα μου αφαιρέσουν αυτό που μου έδινε ενέργεια και δύναμη. Αλλά δεν θα τους αφήσω! Θα τους πάρω όλους κάτω μαζί μου…στον Άδη!
Δημοσιογράφος (ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΗ): Τι εννοείτε, κύριε Χέντλοκ;
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΝΕΑΡΗ ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΧΕΝΤΛΟΚ..
Νοσοκόμα: Με συγχωρείτε κύριε Χέντλοκ. Θα πρέπει να περάσετε γα την νάρκωση.
Ο ΧΕΝΤΛΟΚ ΖΗΤΑΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΟΣΟΚΟΜΑ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΙΣΟΓΕΙΟ, ΣΚΥΒΕΙ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΛΥΠΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ.
Χέντλοκ (ΨΙΘΥΡΙΣΤΑ): Θυμάσαι που σου είπα ότι όλα είναι βάση σχεδίου; Να σου αποκαλύψω λοιπόν πως πέρσι, ένα μήνα πριν κάψω την Εθνική Πινακοθήκη, πήγα και έκανα μια δικιά μου εγχείρηση μετατρέποντας αυτό εδώ το «κλουβί» σε πυροκροτητή μιας μικρής ατομικής βόμβας! Οι χειρούργοι θα βρεθούνε μπροστά σε μεγάλη έκπληξη μόλις προσπαθήσουν να το αποσπάσουν από το κεφάλι μου!
Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΜΕΝΕΙ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ. Ο ΧΕΝΤΛΟΚ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΕΝΩ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ:
Χέντλοκ: Όλα αποτελούνε μέρος του έργου! Σου το είπα, αλλά εσύ κοίταζες τα νύχια μου! Τώρα είναι πολύ αργά. Θα σε συναντήσω κάτω λοιπόν! Εσένα και όλους τους υπόλοιπους…
ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΚΛΕΙΝΕΙ.
